قمار آیت‌الله‌ها در کازینوی پوتین و شگفتی‌های سال ۲۰۲۳
این ترجمه مقاله ای است که در ما در ماه فوریه 2023 به انگلیسی پابلیش کردیم.
سال ۲۰۲۳ پر از شگفتی برای آیت‌الله‌ها و هم‌دستانشان در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است.
برای رژیم آیت‌الله‌ها در تهران، پیوستن به تیم پوتین در جنگ اوکراین، آخرین شرارتی بود که ایالات متحده و متحدان غربی‌اش می‌توانستند تحمل کنند. اما هنوز کار به پایان نرسیده است.
ما در ایران یک ضرب‌المثل داریم که می‌گوید: "سر بی‌درد را دستمال نمی‌بندند." به نظر می‌رسد که سر ایالات متحده و متحدان غربی‌اش هنوز درد نمی‌کند!
اما سؤال این است که چه زمانی؟
آیت‌الله‌ها و هم‌دستانشان در سپاه پاسداران تحت فشار شدیدی قرار دارند؛ از غنی‌سازی اورانیوم و فعالیت‌های هسته‌ای مشکوک، تا مذاکرات برجام با غرب، برنامه موشک‌های بالستیک و نقش بی‌ثبات‌کننده‌شان در خاورمیانه و فراتر از آن. با وجود این چالش‌های موجود و اعتراضات روزانه مردم ایران در خیابان‌های شهرها برای بیش از پنج ماه، به نظر می‌رسد آیت‌الله‌ها در تهران، به اشتباه و از روی ناامیدی، به این نتیجه رسیده‌اند که چاره‌ای جز انتخاب روسیه و پوتین به‌عنوان بهترین شانس برای بقا ندارند، چه در برابر غرب و چه در داخل ایران. حال ثابت شده که اشتباه کرده‌اند.
پوتین خود مرتکب یک اشتباه جدی و مرگبار برای میراثش شد؛ حمله به اوکراین. او اکنون به‌طور ناامیدانه به دنبال راه خروج است، چراکه جایگزین برای او، روسیه و حتی بقیه دنیا می‌تواند فاجعه‌بار باشد. حتی خود پوتین هم این را می‌داند! اما برای آیت‌الله‌ها، پیوستن به این ماجراجویی خطرناک، بزرگ‌ترین اشتباه تاریخشان بود. آن‌ها خودشان را – شاید نه تنها از نظر سیاسی بلکه از نظر فیزیکی نیز – بر روی میز قمار پوتین قرار دادند. اما خطر و ریسکی که آن‌ها بر ایران و مردمش تحمیل می‌کنند، حتی بیشتر است.
به سرنوشت قذافی یا صدام حسین نگاه کنید. نمی‌خواهم اینگونه برداشت شود که من موافق مداخله نظامی در ایران هستم. اما زمانی که یک دیکتاتور و هم‌دستانش زندگی سیاسی و فیزیکی خود را به کشوری، مردم آن و منابعش گره زده و همه چیز را بر روی میز قمار دیکتاتوری دیگر مانند پوتین قرار می‌دهند، غرب، ایالات متحده و متحدان اروپایی‌اش ممکن است چاره‌ای جز مقابله با این مشکل نداشته باشند. همانطور که غرب تاکنون نشان داده، مصمم است که اجازه ندهد روسیه در جنگ اوکراین پیروز شود؛ تصور اینکه همین عزم را در برابر گزینه‌های فاجعه‌بار دیگر هم داشته باشد، دشوار نیست.
نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان آمریکا، درست گفت زمانی که هواپیمایش در تایوان فرود آمد: ایالات متحده می‌خواهد "به‌طور واضح" نشان دهد که این کشور دموکراسی‌های اداره‌شده را رها نخواهد کرد. اقدام او، یعنی فرود در تایوان در برابر تمام تهدیدها و اعتراضات چین، بیانیه‌ای عمومی برای جهان بود. اگر چنین نمی‌کرد، تعجبی نداشت که چین همان کاری را در تایوان انجام دهد که پوتین در اوکراین کرد.
این پیام برای دیکتاتور کوچک ایران، دیگر آیت‌الله‌ها در تهران و هم‌دستانشان در سپاه پاسداران این است که آینده‌ای کوتاه در انتظارشان است. هم غرب و هم مردم ایران به‌خوبی از موقعیت غیرقابل‌دفاع آیت‌الله‌ها آگاه هستند. تحریم‌های اخیر ایالات متحده علیه نهادهای حکومتی و افراد ناقض حقوق بشر نشان‌دهنده تحلیل‌های بسیار بدی است که دیکتاتور کوچک تهران و هم‌دستانش در مورد پیوستن به میز قمار پوتین داشتند. این تصمیم به‌خوبی به نفع غرب، ایالات متحده و متحدانش در نبرد منطقه‌ای و بین‌المللی بزرگ‌تر علیه دیکتاتور کوچک تهران و سازمان‌ها و گروه‌های تروریستی شیعه او در خاورمیانه و جاهای دیگر تمام شد.
در همین حال، مردم ایران با اعتراضات روزانه و شعارهای "مرگ بر خامنه‌ای" و "مرگ بر جمهوری اسلامی" فشار بیشتری به رژیم استبدادی وارد می‌کنند. مردم ایران خواهان برگزاری همه‌پرسی آزاد برای تعیین مشروعیت حکومت دینی هستند. این چالش داخلی، همراه با اتحاد آیت‌الله‌ها با پوتین در برابر اوکراین، آن‌ها را به دومین دشمن جهان دموکراتیک تبدیل کرده است. این همان چیزی است که نانسی پلوسی در تایوان به آن اشاره کرد: ایالات متحده از دموکراسی‌ها حمایت می‌کند. امیدواریم آن‌ها به سخنانشان پایبند بمانند و در عین حال، صدای مردم ایران را به‌خوبی بشنوند.
اکنون که پوتین تنها گزینه خود را تشدید جنگ اوکراین تا حد استفاده از تسلیحات هسته‌ای می‌بیند – گزینه‌ای که ناتو و دنیای غرب را نیز درگیر خواهد کرد – این چشم‌انداز، حتی برای یک قمارباز حرفه‌ای مثل پوتین هم دور از ذهن به نظر می‌رسد. اما آیت‌الله‌ها در تهران در سال ۲۰۲۳ انتظار شگفتی‌های بی‌سابقه‌ای را دارند.
Comments
Post a Comment